*پویا مهرابی
به گزارش صنعت نما، این رقم معادل حدود ۳.۳ درصد از تولید ناخالص ملی جهانی یا به عبارتی ۲.۹ تریلیون دلار در سال است. چین، آمریکا و هند به ترتیب با ۹۰۰، ۶۰۰ و ۱۵۰ میلیارد دلار در سال، بیشترین ضرر اقتصادی را بابت افزایش آلودگی می‌پردازند.
با وجود تلاش‌های برخی از کشورها و شرکت‌ها در راستای استفاده بیشتر از انرژی‌های تجدید پذیر و سوخت‌های پاک، آلودگی هوا روزانه همچنان به میلیاردها نفر در سرتاسر جهان لطمه وارد می‌کند.
سوختن ذغال سنگ، گاز و نفت با ایجاد مشکلات جسمانی، به طور بالقوه هر ساله منجر به مرگ زودهنگام ۴.۵ میلیون نفر می‌شود و ۴۰۰ هزار کودک پیش از تولد پنج سالگی به دلیل قرار گرفتن در معرض ذرات معلق موسوم به «PM ۲.۵» جان خود را از دست می‌دهند.
موسسه تحقیقات آکسفورد اکونومیک نوامبر سال گذشته اعلام کرده بود که توقف استفاده از زیرساخت‌های فعلی ذغال سنگ، نفت و گاز و روی آوردن به انرژی های تجدیدپذیر برای جلوگیری از تاثیرات جدی تغییرات اقلیمی، الزامی است. فقدان تلاش‌ها در راستای مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای منجر می‌شود تا زمین تا سال ۲۰۵۰ به اندازه ۲ درجه سانتیگراد گرم‌تر شده و در نتیجه آن تولید ناخالص داخلی با کاهش ۲.۵ درصدی به ۷.۵ درصد برسد.
هزینه مالی دست و پنجه نرم کردن با آلودگی هوا نتیجه بیماری‌های تنفسی و غیرواگیردار و همچنین ارزیابی اقتصادی سال‌های از دست رفته ناشی از مرگ زودرس است.
گرین پیس می‌گوید: مرگ و میر کودکان و افراد جوان هزینه اقتصادی در بر دارد زیرا از بین رفتن آنان مساوی است با عدم مشارکتشان در جامعه و اقتصاد؛ هزینه‌ای که می‌تواند بسیار گزاف باشد.
پایان خبر/
