کلمه گل در زبان ترکی به منطقه ای گود و عمیق که آب در آن جمع می شود گفته می شود. گل، کلمه ای آرامی و به معنای چشمه جوشان است. گل ها یا دریاچه ها در حوزه های آسیای مرکزی و ایران در جغرافیای طبیعی با نام های آلماگل، آلاگل و در جغرافیای انسانی به عنوان نشان و نماد اقوام شمالی ایران بزرگ دریافته ها و نقوش اشیای آنان با عناوین ماری گل، آینه گل و … به عنوان عناصر هویت فرهنگی ایران و آسیای مرکزی وارد مباحث تاریخی و قوم نگاری شده است.
گل رامیان به عنوان عنصر نمادین جایگاه مقدس نیایش آب در فرهنگ و آداب و هنر سرزمین آرامیان جایگاه ویژه ای داشته است. ویژگی گل رامیان، با موجودیت باستانی و تاریخی و طبیعی یگانه آن در ادوار مختلف هاله ای از اسطوره و واقعیت را بر آن روا داشته و بدین گونه این نگین سبز (کبود استر) دره بیژن با حوادث تاریخی و طبیعی که در کرانه آن حادث شده بسان دروازه و دالان بهشت راهی به درون واقعیت تاریخ و جغرافیای شگفت سرزمین مقدس رامیان (آرمیان) گشوده تا کلید حل معمای خاستگاه زمینی انسان در آرام هی تی (زمین جاودانه مقدس) در مباحث فرهنگ جهانی سازمان یونسکو و در طرح بازشناسی خاستگاه نخستین -انسان و زیست کره- مطرح بوده باشد!
دلیل نامگذاری این منطقه به گل رامیان به فرهنگ و زبان مردم بومی این ناحیه مربوط است و گفته می شود از نظر تاریخی جمعیت غالب منطقه از نژاد ترک و تیره ای از ایل گرایلی هستند.
این چشمه در حدود ۶ کیلومتری جنوب شهر رامیان و در دامنه کوه پنهان خانه اعجاز آفرینش خداوند را در شرق استان گلستان به نمایش گذاشته است. چشمه گل رامیان به صورت یک استخر طبیعی به طول ۹۰ متر و به عرض ۸۰ متر و به عمق ۳۴ تا ۴۴ متر و به روایتی ۸۰ متر است که در ارتفاع ۳۲۰ متری از سطح دریا قرار دارد. درباره این چشمه، دانشنامه گلستان می نویسد: با توجه به این که گل رامیان از چشمه های آهکی است نمی توان برای آن عمق معین و مشخصی بیان کرد ولی مساحت تقریبی آن حدود ۵ هزار و ۶۵۸ مترمربع است.
دلیل نامگذاری این منطقه به گل رامیان به فرهنگ و زبان مردم بومی این ناحیه مربوط است و گفته می شود از نظر تاریخی جمعیت غالب منطقه از نژاد ترک و تیره ای از ایل گرایلی هستند.
این چشمه در حدود ۶ کیلومتری جنوب شهر رامیان و در دامنه کوه پنهان خانه اعجاز آفرینش خداوند را در شرق استان گلستان به نمایش گذاشته است. چشمه گل رامیان به صورت یک استخر طبیعی به طول ۹۰ متر و به عرض ۸۰ متر و به عمق ۳۴ تا ۴۴ متر و به روایتی ۸۰ متر است که در ارتفاع ۳۲۰ متری از سطح دریا قرار دارد. درباره این چشمه، دانشنامه گلستان می نویسد: با توجه به این که گل رامیان از چشمه های آهکی است نمی توان برای آن عمق معین و مشخصی بیان کرد ولی مساحت تقریبی آن حدود ۵ هزار و ۶۵۸ مترمربع است.
در گل رامیان گونه های ماهیان شامل ماهی سفید رودخانه ای، سیاه ماهی و ماهی آبر نوئیدز وجود دارد. عمده ماهیان گل، ماهی سفید رودخانه ای است و تغذیه این ماهی بیشتر از حشرات آبزی و نرم تنان است این گونه ماهی در این منطقه دارای ارزش صید ورزشی با قلاب است. پوشش گیاهی اطراف آن را درختان پهن برگ، بلوط، درختچه های ولیک پوشانده است و در نزدیکی این مجموعه دلپذیر و با اهمیت ذخیره گاه جنگلی «زربین» واقع شده است.
چشمه گل رامیان با اندک توجه و به کارگیری امکانات خدماتی، رفاهی و آماده سازی مسیر می تواند به عنوان مرکزی برای جذب توریسم عمل کند.
این چشمه از قدیم یکی از مراکز تفرجگاهی شهرستان های اطراف مانند گنبد کاووس، رامیان، آزاد شهر و شهرهای خان ببین و علی آباد کتول و روستاهای منطقه است. حتی گردشگران و مسافران از نقاط دوردست و در فصول گرم از این چشمه استفاده می کنند. این پدیده مهم می تواند به عنوان یک اثر طبیعی ملی به ثبت برسد و با دایر کردن امکانات لازم تمام ملاحظات زیست محیطی را در آن رعایت و آن را تبدیل به یکی از مراکز جذب توریست کرد.
این چشمه یک کیلومتر از جاده اصلی تهران به مشهد و مسیر زائران امام هشتم علیه السلام فاصله دارد و مکانی دیدنی برای رفع خستگی سفر است.
